Genişletme kartları uzun zamandır PC'de bizimle birlikte, üstelik ilk kişisel bilgisayarlardan bile daha tecrübeliler. Boşuna değil, ortaya çıkmadan önce bile Apple Önce II ve daha sonra IBM PC, S-100 standardı vardı ve ilk bilgisayarların atası olarak kabul edilebilirdi. En son gelişmeler, gelecekteki modellerde bu kapasiteyi tamamen yok edebilir. Gelecekte PC'yi genişletebilecek miyiz yoksa çok korkulanları üretmek için yavaş yavaş kaybolacak bir şey mi? sağlamlaştırma bilgisayarların?
Zamanla aynı alana daha fazla transistör sığdırabilmemiz, anakartları çıplak gözle giderek daha basit hale getirdi. Yoğun saatlerde trafik sıkışıklığına benzeyen çok sayıda fiş gördüğümüz yıllar geride kaldı. Şimdi, bunun yerine, işlevselliğin çoğu birkaç yonga üzerinde birleştirildi ve daha önce genişletme kartları biçiminde gelen diğer işlevler artık karta dahil edildi. anakart. Bir bilgisayarda bir ağ kartı, bir ses kartı ve hatta bir sabit sürücü denetleyicisi görmek alışılmadık bir şey değildi. Bugün bu ortadan kalktı ve eğilim sona ermiş gibi görünmüyor.
USB 4, değişimin motoru olacak.
USB 4 olayı bir paradokstur, çünkü temelde USB'nin bir evrimi olmaktan ziyade, USB 3.x Type-C ile geriye dönük uyumluluk ekleyen Thunderbolt 3'ün bir çeşididir. Ve hayır, bunun gelecekte PC'yi genişletebilme sorunuyla çok ilgisi olduğu için bir teğet üzerine gittik, çünkü genişletme kartlarını perdeye gönderebiliyor, bu da perdeyi haklı çıkarıyor. Günümüz kule bilgisayarlarının varlığı, genişleme soketleriyle dolu ana kartlara sahiptir.
Alışılmış olan şudur ki, bir devredeki ara bağlantı ve kablolama sayısını azaltmak için yapılan şey, birkaç arabirimi yolun ortasında tek bir arabirimde birleştirmek veya daha hızlı olanlara dönüştürmek ve kablolamayı azaltmaktır. Bu nedenle, birkaç USB bağlantı noktasını bir PCI Express arabiriminde birleştiren anakartları görmek yaygındır.
Bununla ne demek istiyoruz? Thunderbolt aslında PCI Express'in harici çevre birimlerinin bir çeşidi olarak çalışıyor. Bu, çok sayıda genişletme kartının şu anda sahip oldukları işlevleri değiştirmeden harici çevre birimlerine dönüştürülebileceği anlamına gelir. Tek fark, anakart üzerindeki bir PCIe soketine bağlanmak yerine bir USB 4 portuna bağlanacağız. Bu, masaüstü bilgisayarların konsolidasyonuna neden olacaktır.
Konsolidasyon süreci donanımı nasıl etkiler?
Kabul edelim, bileşen ve çevre birimleri üreticileri mümkün olan en geniş kitleye ulaşmak istiyor. Sorun, PCI Express arabirimlerine takılan genişletme kartlarının yalnızca kule bilgisayar kullanıcılarına satılabilmesidir. Açıkçası, konsolidasyon ile üst düzey grafik kartlarının sonunu görmeyeceğiz, ancak şimdiye kadar genişleme kartları şeklinde bulabileceğimiz bir dizi kartın harici çevre birimleri biçimindeki görünümünü göreceğiz. Örneğin:
- PC'nizde sınırlı kapasiteye sahipseniz veya ek bir ekrana ihtiyacınız varsa ideal olan HDMI veya DisplayPort gibi ek monitör çıkışları.
- Yüksek hızlı Wi-Fi kartları, Gigabit WLAN bağlantılarını görmeniz uzun sürmez.
- 10 Gbit Ethernet kapasiteli ağ kartlarını da unutamayız.
- Yüksek performanslı video çekimi.
- Oyun için yüksek performanslı harici NVMe SSD'ler.
- Okullar, ofisler vb. ortamlar için düşük performanslı grafik kartları.
Bu bileşenlerin büyük çoğunluğu anakart devresinin bir parçası olacak, ancak burada önemli olan, grafik kartı yuvalarının dışında kalanların artık anakartın içinde bir anlam ifade etmeyecek olmasıdır. Demek istediğim, belki de ayakta kalan tek PCI Express yuvası x16 ve o bile değil.
Anakart üzerindeki arayüzlerin sürekli gelişimini görmeyecek miyiz? Evet, fark şu ki, bu bileşenler artık bir kart yerine harici bir çevre birimi kılığında elde edilebiliyor ve bu nedenle, genişletme ihtiyacı olan dizüstü bilgisayar kullanıcılarına da satılabiliyor.
Enerji arzındaki değişiklikler
Tüm bu konsolidasyon sürecinde unutmamamız gereken bir diğer nokta ise USB-C portlarının tüm harici bileşenlere sorunsuz şekilde güç sağlayabilmesi. Standardın zaten resmi olarak 240 W'a kadar harici bir çevre birimine güç sağlamayı desteklediğini unutmayalım. Ek konektörler olmadan basit bir PCI Express bağlantı noktasının 75 W'a kadar güç verdiğini unutmayalım, bu nedenle dönüştürülen bu kartlara güç sağlamak için harici çevre birimleri sorun olmayacaktır.
Mevcut kutuların ve anakartların sonu
Kullanıcının çevre birimini genişletme kartı takmak yerine harici bir USB-C bağlantı noktasına bağlaması çok daha kolay ve kullanışlı olduğundan. Yavaş yavaş dış üniteler kaybolacak ve zamanla genişleme kartları kaybolacak ve bilgisayarda mevcut olan sadece özel grafik kartınınki olacak. Pek çok kullanıcı için bu konuda bir değişikliğe bile ihtiyaç duymadıkları ve işlemcinin entegre grafiklerinden memnun oldukları için, genişletmek için geriye kalan tek seçenek bu olacaktır. RAM hafıza. Ve bazı durumlarda, bu bile değil. Birçok sistem karta lehimlenmiş LPDDR tipi bellek kullanacağından.
Ve evet, tanımladığımız şey tam anlamıyla ekransız bir dizüstü bilgisayar veya daha doğrusu yaşam boyu bir MiniPC tarzında bir MiniPC. Intel NUC veya Mac Mini. Dolayısıyla konsolidasyon, sonuçta bir video oyun konsolu şu anda böyle tanımlanabilir. Olan, video oyun konsollarının oyun oynamayı amaçlayan bir dizi bileşen kullanmasıdır. Grafikler ve yüksek kalibreli tümleşik grafiklere sahip bir yonga gibi GDDR türünde birleşik bir bellek yapılandırması kullanma.
Ve oyun bilgisayarlarında ne olabilir?
Şimdi, PC için konsol benzeri çipler yapma ve konsolidasyon sürecini kendi avantajlarına göre hızlandırma yeteneğine sahip iki marka var. İlk ve deneyimden AMD gördüklerinden sonra PlayStation, Xbox ve Steam Güverte. Diğeri Intel'dir. Bunu iki farklı şekilde yapabilirler, bunlardan biri dizüstü bilgisayarlarda olduğu gibi, işlemci ve GPU iki farklı yonga üzerinde ve doğrudan kablolu bir PCI Express arabirimi aracılığıyla ve her iki yonga için yerel bellekle birleştirildi. İkincisi, tek bir çip ve birleşik belleğe sahip olmaktır.
Bugün bu, daha fazla çekirdeğe ve 256-bit LPDDR5 arayüzüne sahip entegre grafiklere sahip Steam Deck çipinin bir çeşidini kullanan küçük ölçekli oyunlar için sorunsuz bir şekilde yapılabilir. Daha yüksek grafik gücüne sahip sistemlerden bahsedecek olursak, GDDR6'nın yerini alan, ancak daha düşük gecikmeli bir belleğin ortaya çıkması gerekli olacaktır. Bu durumda, HBM tipi bellekler zaten mevcuttur, ancak bunlar çok pahalıdır, bu nedenle gelecek, bu sorunu çözen yeni paradigma için yeni bir bellek türünün varlığına bağlı olacaktır.
Bütün bunlar bırakacaktı NVIDIA Bu konsolidasyon sürecinde resmin dışında, çünkü amaç cips sayısını azaltmak ve böylece maliyetleri düşürmek olacaktır. Ve Intel ve AMD için ortak en güçlü rakiplerinden kurtulmak olacaktı.
