Teknolojilerden biri NVIDIA En son nesil GeForce grafik kartlarıyla birlikte tanıtılan RTX IO, NVIDIA 20 × 0 ve 30 × 0 serileri için mevcut olacak. Bu teknoloji sayesinde, bu NVIDIA serilerinin grafik kartları, SSD bağlı PCI Express sanki grafiklerin kendisinin hafızasıymış gibi, işlemci. O nasıl çalışır?
RTX IO, SSD'ye erişim sağlar. GPU Sisteme kurduğumuz CPU'nun mimarisinden bağımsız olarak, SSD'den verilere erişimden sorumlu olan GPU'nun kendisidir, daha önce uygulanmamış bir özelliktir. En azından NVIDIA GPU'larda, daha az gelişmiş bir uygulama gördüğümüz için AMD'ler HBCC Vega grafiklerine entegre edilmiştir.
RTX IO, DirectStorage'ın donanım düzeyinde uygulamasıdır o Microsoft DirectX 12 Ultimate'a uyguladı ve videonun ötesinde bir bellek alanına erişmemizi sağlayan bir API olduğunu RAM. Ve bu nedenle, bir PCI Express bağlantı noktasına bağlı bir SSD'den belirli veriler talep edebilirsiniz.
NVIDIA RTX IO ile neden CPU işlem üzerinde hareket etmiyor?
İşlemcinin neden bu süreçte hareket etmediğini anlamak için, GPU'nun sistem belleğine nasıl eriştiğini anlamalıyız. Mimarisi ne olursa olsun herhangi bir GPU iki farklı bellek kuyusuna erişebilir:
- Grafik kartına dahil olan bellek olan yerel belleğiniz ( VRAM ).
- Sistem belleği (CPU'nun verilerini durdurduğu yer).
İkinciye erişmek için, sistemin RAM'i ile PCI Express veri yolu üzerinden belleğe iletişim kuran bir veya daha fazla DMA birimi kullanır.
Aynı sistemde iki kartımızın olduğu SLI ve Crossfire'daki sistemleri hatırlıyor musunuz? Bir PCI Express bağlantı noktasına bağlı bir SSD ile iletişim kurma mekanizması tamamen aynı olacaktır.
Bunun nedeni, PC'de farklı PCIe girişlerine sahip olmamıza rağmen, G / Ç denetleyicisi düzeyinde (Güneyköprüsü) hepsinin aynı denetleyicide yoğunlaşması ve bu da PCI Express'e bağlı tüm cihazların kullanılmasına izin vermesidir diğer şeylerin yanı sıra SSD (aynı PCIe denetleyicisine bağlıysa) dahil olmak üzere birbirine veri gönderebilmek için bağlantı noktaları.
GPU belleğinin bir uzantısı olarak SSD
SSD'ye erişirken GPU, RAM belleğiymiş gibi davranır, bu nedenle RAM erişimi olan her komutta, verilerin doğrudan bulunduğu belirli bellek adresine bir talepte bulunur. Bir dizi tamamen şeffaf mekanizma aracılığıyla, SSD'de olan ve bellekte olmayan veriler istendiğinde, veriler SSD'de aranır ve doğrudan SSD için önbellek olarak kullanılan RAM'in bir kısmına kopyalanır.
Bu, sistem için sanal olarak büyük miktarda belleğe sahip olmayı ve belirli verilere erişmek için VRAM sınırlarının ötesine geçmeyi mümkün kılar. Yalnızca GPU'nun RAM'e kopyalanmaları için ön sipariş vermesi gerekir.
Örneğin, bir açık dünya oyununda, yeni bir alana yakınlaştırırsak, bellek dokuları ve artık ihtiyaç duyulmayan diğer verileri RAM'den kaldırabilir ve SSD'den tekrar yükleyebilir. Örneğin, birkaç ay önce yayınlanan Unreal Engine demosu, SSD'den grafik RAM'e veri kopyalamak için "sadece" 768MB'lık bir kuyucuğa sahipti.
Mütevazı bir CPU ile gerçek zamanlı veri açma
RTX IO ile gelen ve RTX 20 × 0'dan beri bulunan şeylerden biri, gerçek zamanlı bir veri dekompresyon ünitesidir.
Bu birim, sıkıştırılmış verileri SSD'den girdi olarak alır, anında açma işlemi gerçekleştirir ve zaten açılmış verileri grafiğin belleğine gönderir.
Sürücü, aynı görevi RTX IO açıcı ile aynı hızda gerçekleştirmek için çok sayıda çekirdek gerektiren, CPU kullanımıyla eşleşecek bir veri açma hızına sahiptir.
Bununla, Huang'dakiler, çok güçlü CPU'lar ile çok daha mütevazı CPU'lar arasındaki performans farkını azaltmayı başaracak olan NVIDIA RTX IO teknolojisi sayesinde daha iyi performans sağlıyor.
