Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad następującym pytaniem: jak działa CPU znać typ RAM w systemie jeśli nie ma sterowników? Odpowiedzią na to jest Wykrywanie obecności szeregowej lub SPD , sprzęt, który jest zwykle równie nieznany, co użyteczny i bez którego nie byłaby możliwa poprawna komunikacja między procesorem a pamięcią.
Kiedy idziemy kupić moduł pamięci, znamy jego charakterystykę dzięki temu, że producent podaje nam w specyfikacji, ale skąd wie o tym procesor? Nie rozumie tego samego języka co my i rozumie tylko określony dialekt binarny. Cóż, robi to za pomocą sprzętu, który dostarcza mu tych informacji.
Co to jest wykrywanie obecności szeregowej lub SPD?
Przede wszystkim musimy pamiętać, że mówimy o komponencie, który: znajduje się w pamięciach RAM komputera i jest to plik EEPROM przechowujący informacje DRAM. It często znajduje się na małym chipie który zwykle towarzyszy wszystkim modułom DIMM lub SO-DIMM, jak pokazano na powyższym obrazku.
Dzięki zastosowaniu programowalnej pamięci ROM za pomocą impulsów elektrycznych, jej zawartość jest zapisywana w SPD po wyprodukowaniu układu pamięci, a zatem przeprowadzono testy w celu określenia jego szybkości działania. Kiedy narzędzia takie jak HWinfo lub CPU-Z podają specyfikacje pamięci RAM, proszą procesor o podanie informacji w SPD.
SPD znajduje się również w innych typach pamięci, takich jak VRAM używany w kartach graficznych. W tym przypadku SPD nie znajduje się na osobnym układzie, ponieważ pamięć jest przylutowana do płyty, ale na każdym z układów pamięci w przypadku, gdy jest to pamięć typu GDDR lub w podstawie, gdzie logika każdego stosu HBM jest .
Co robi funkcja Serial Presence Detect na komputerze?
Podczas uruchamiania komputera pierwszą rzeczą, jaką robi procesor, jest dostęp do SPD , a ten ostatni informuje go o czasach dostępu i szybkości pamięci . Jest to ważne ze względu na to, że kompas w momencie dostępu do pamięci RAM, nie tylko procesora, ale całego systemu, to dostęp wykonywany w złym momencie, który kończy się wysłaniem komunikacji z pamięcią do progu , dla którego jest kluczem.
Dziś zdarzają się takie przypadki, jak AMD Procesory Ryzen, które uzyskują dostęp do pamięci RAM systemu ze zmienną częstotliwością zegara, muszą więc znać specyfikację pamięci RAM, do której są podłączone, aby działać w warunkach i nie sprawiać problemów w momencie wspomnianego dostępu. I trzeba wziąć pod uwagę, że istnieje okno dostępu do pamięci RAM ograniczone w czasie.
Jeśli informacje wysyłane przez procesor do pamięci RAM dotrą poza dokładnym okresem, wówczas pamięć RAM może zwrócić błędne dane lub zapisać w części, która nie jest adresem pamięci RAM, do której chcieliśmy uzyskać do niej dostęp.
W jaki sposób procesor komunikuje się z RAM SPD?
Oczywiste jest, że robi to za pośrednictwem interfejsu znajdującego się na obwodzie procesora i podłączonego do pamięci RAM systemu.
Dostęp do EEPROM na SSD jednak nie odbywa się to przez piny danych i adresowanie za pomocą pamięci RAM. Aby to zrobić, dodają więcej komunikacji, które są przypisane do SMBus, który jest wariantem I²C, który wykorzystuje tylko cztery bieguny: jeden jest używany jako zegar, drugi przesyła dane, a trzeci i czwarty raportują, który z czterech modułów To jest. Na koniec SPD dzieli pin uziemienia z resztą modułu DIMM, ale używa własnego pinu do zasilania.
Jakie informacje SPD może zawierać w środku?
Bezpośrednia i prosta odpowiedź to taka, która wymaga działania procesora, nie możemy zapominać, że jest to pamięć ROM o bardzo małym rozmiarze i dlatego musi mieć swoje dane uporządkowane w możliwie najbardziej zwarty sposób.
Dlatego sposób, w jaki takie informacje są przechowywane w pamięci EEPROM SPD, jest zawsze taki sam, co pomaga zaoszczędzić miejsce i ułatwia komunikację nie tylko z procesorem, ale także z płyta główna chipset. A jaki jest porządek i kto go dyktuje? Cóż, robi to komitet, którym jest JEDEC, który wyznacza standardy pamięci zarówno dla pamięci NAND Flash, jak i pamięci RAM, których używamy w naszych urządzeniach komputerowych.
W każdym standardzie JEDEC zawartość SPD jest różna, ale zawarte w nim dane dotyczą nie tylko prędkości, ale także informacji takich jak teraz:
- Rodzaj pamięci RAM: DDR, LPDDR itp.
- Ile jest żetonów i pojemność każdego z nich.
- Numer seryjny i producent.
- Napięcia obsługiwane przez moduł DIMM do przetaktowywania.
- I tak dalej.
Co się stanie, gdy podkręcimy pamięć RAM?
Pamięci, które mają możliwość zmiany szybkości zegara, wykorzystują inne moduły Serial Presence Detect niż standardowe moduły. Na szczęście JEDEC umożliwia dodawanie rozszerzeń na końcu funkcji Serial Presence Detect.
Najbardziej znanym ze wszystkich jest IntelXMP, który został zaprojektowany najpierw dla DDR3, a później przeniesiony do DDR4. Odpowiedzią na to był AMD AMP, którego użyli w swojej nieudanej linii modułów pamięci RAM, chociaż z czasem przyjęli rozszerzenie swojego rywala, które stało się uniwersalne w ogromnej większości DIMMów i płyt głównych.
Tak więc bez funkcji Serial Presence Detect przetaktowanie pamięci nawet by nie zadziałało. Powodem tego jest to, że zależą od twoich informacji, aby nie było błędów komunikacji, a także w scenariuszach takich jak fakt zwiększenia prędkości pamięci RAM (a wraz z nią napięcia), które mogą być fatalne dla zdrowia pamięci .
