Nisan ayının sonunda Canonical, şüphesiz en iyi bilinenlerin yeni bir güncellemesini yayınladı. Linux: Ubuntu 22.04 "Reçel Denizanası" . Dağıtımın bu yeni sürümü, kullanıcıların normal 5 ay yerine 9 yıllık desteğe sahip olmalarını sağlayan genişletilmiş bir destek güncellemesi olan LTS olarak geliyor. Bir LTS'nin gelişi her zaman iyi bir haber olmuştur. Ancak, birkaç yıldır bu Linux'a gelen haberler giderek daha az alakalı hale geldi. Ancak 22.04'ün gelmesiyle Canonical'in performansı “utanç”tan başka bir şekilde değerlendirilemez. Ve neden görelim.
Her şeyden önce, bir şeyi açıklığa kavuşturun. Her zaman hakkında konuşacağız masaüstünde Linux. Sunucular alanında Linux'un tartışmasız kral olduğunu inkar edemeyiz. Ama evde kullanmayı denediğimizde, tesisler dışında her şeyi bulduğumuz zamandır.
Linux'u uzun süredir sürükleyen sorunlardan birinin, karmaşık bir sistem olduğu ve bilgisayar korsanları için tasarlandığı efsanesi olduğu doğrudur. Bu, yirmi yıl önce geride kaldı ve bugün kullanımı herhangi bir diğerinden daha karmaşık değil. Windows veya macOS. Ancak Canonical gibi bu işletim sisteminin en önemli firmalarından biri masaüstü işletim sistemini uzun süredir ihmal etmiş, Ubuntu .
Ve bu etkisini göstermeye başlıyor.
Ubuntu 22.04 LTS: en kötü sürüm
Önceki LTS, Ubuntu 20.04'ten başlarsak ve değişiklikleri yeni LTS 22.04 ile karşılaştırırsak, açıkçası farklılıklar bulacağız. Örneğin, Çekirdek, bu dağıtımda bulunan varsayılan Linux masaüstü ortamı olan GNOME sürümünde olduğu gibi farklıdır. Ve varsayılan uygulamalar da güncellendi. Ancak, aradığımız şey gerçekten Ubuntu'daki dahili değişiklikler ve haberlerse, ne buluyoruz? Kesinlikle hiçbir şey. yükleyebileceğimizi aklımızda tutmalıyız. GNOME 42 Ubuntu'nun eski sürümlerinde bile herhangi bir dağıtımda elle. Ve aynı şey için de geçerli çekirdek dağıtımdan. Çekirdeğin en son sürümünü herhangi bir sürüme yükleyerek, Realtek Wi-Fi için daha iyi destek, yeni çevre birimleri için destek veya NTFS ile daha iyi uyumluluk gibi, içerdiği tüm iyileştirmelere sahip olabileceğiz. diğerleri. Aynısı, örneğin uygun bir yükseltme ile herhangi bir sürüme yükleyebileceğimiz yeni program sürümlerine uygulanabilir.
20.04 kullanan bir kullanıcının 22.04'e yükseltmesi için herhangi bir teşvik yoktur. Önceki LTS'ye kıyasla Ubuntu 22.04'e geldiğini söyleyebileceğimiz tek yenilik, yeni bir duvar kağıdı . Ve Wayland, her ne kadar bu grafik sunucusu kullanıcılara çözümden çok baş ağrısı ve sorun veriyor olsa da.
Ve sadece haber eksikliğinden bahsetmemeliyiz. Linux dağıtımlarını karakterize eden bir şey varsa, bunun nedeni hatalarının olmamasıdır. Ve ortaya çıkarsa, birkaç saat içinde çözülebilir. Ancak, yeni Ubuntu 22.04, İspanyolca olarak geldi. bir hata neredeyse bir ay sonra, hala mevcut. Tabii ki dağıtım, dil paketi gibi tamamen güncel.
Bu şeyler nasıl olabilir? Ya Canonical, işletim sistemlerini tamamen görmezden geliyor ya da kesinlikle hiç kimse yeni Ubuntu'yu kurmadı ve bu yüzden hiç kimse yazım hatası bildirmedi.
Ne olursa olsun, böyle şeylerin olması üzücü. Ve bu zaten ücretsiz işletim sistemine zarar veriyor.
Linux'un düşüşü?
Bütün bunlar, sonunda, aynı şeye dönüşür. Ubuntu, bahis oynamayı tercih eden kullanıcılar için her zaman daha az çekici bir dağıtımdır. MX Linux, Mint ve hatta Manjaro , diğerleri arasında. Ayrıca Linux, video oyunları alanında da aynı nedenle çıkış yapmıyor çünkü Valve, oyunlarla uyumluluk sağlamak için çok çalışsa da, oynanacak “standart” bir dağıtım yok.
Ve tüm bunlar, Linux hala masaüstünde ölüyor.
