Jeśli kiedykolwiek zmontował komputer lub widziałeś jeden w środku, będziesz wiedział, że płyta główna potrzebuje dwóch połączeń z zasilanie do pracy, z reguły podzielone na dwie części złącza : the 20 + 4-pinowy ATX oraz 4+ EPS. 4 kołki . W tym artykule zajmiemy się, dlaczego zasilacz płyt głównych jest podzielony na kilka złączy i dlaczego nie są zjednoczeni w jednym, aby ułatwić użytkownikom pracę.
Jak wiesz, zasilacz ma wiele różnych złączy do obsługi różnych komponentów sprzętowych, w tym płyty głównej, urządzeń pamięci masowej, karty graficznej i tak dalej. W szczególności jeśli chodzi o płytę główną, istnieją dwa złącza, które idą bezpośrednio do niej, EPS, które może mieć 4 lub 8 pinów (dlatego nazywa się to 4 + 4 pinami), i powinieneś wiedzieć, że niektóre wysokiej klasy płyty główne wymagają dwóch z te złącza i 20 + 4-pinowy ATX, który kontynuuje tę dzieloną konstrukcję, pomimo faktu, że tylko niektóre modele o małej mocy wymagają 20 pinów, a pozostałe pełne 24.
Do czego służą złącza ATX i EPS na płycie głównej?
20 + 4-pinowe złącze ATX odpowiada za zasilanie praktycznie wszystkich elementów płyty głównej z wyjątkiem procesora, dlatego mamy 4 + 4-pinowe złącze EPS, które w wielu źródłach występuje bezpośrednio oznaczone jako CPU, ponieważ służy wyłącznie do dostarczania mocy do procesora. 20 + 4-pinowy ATX jest wtedy do wszystkiego innego, w tym portów USB, gniazd PCI-Express, RAM, itp.
Na powyższym schemacie widać rozkład pinów złącza 20- i 24-pinowego zasilacza. Widać, że wśród złączy mamy trzy napięcia, z jakich zasilacz korzysta do obsługi komputera: + 12V, + 5V, + 3.3V a nawet nieużywany -5V.
Ze swojej strony złącze EPS ma następujący rozkład pinów:
Różnica jest bardziej niż oczywista między dwoma złączami, ponieważ ATX dostarcza różne rodzaje napięcia, podczas gdy EPS dostarcza tylko 12 V, wyłącznie dla procesora i jego kontrolera napięcia (słynne VRM na płycie głównej, które ostatecznie filtrują i przekształcają napięcie, które dociera do niego, aby dostarczyć to, czego potrzebuje procesor).
Dlaczego te dwa złącza nie są połączone w jedno?
Teraz, gdy wiemy, co robi każde z dwóch złączy zasilających płytę główną, nieuniknione jest zadanie pytania: jeśli złącze ATX już dostarcza + 12V, po co nam EPS?
Odpowiedź na to pytanie tkwi w tym, jak działa zasilacz, ale także w jaki sposób działa zarówno płyta główna, jak i procesor; zasilacz przekształca docierający do niego prąd przemienny na prąd stały 12 V, a następnie wewnętrznie konwertuje to napięcie z powrotem na szyny 5 i 3.3 V, które dostarczają - między innymi - do złącza ATX. Celem wszystkich tych konwersji jest zapewnienie płycie głównej napięć, które są najbliższe jej potrzebom, tak aby wysiłek związany z konwersją napięcia płyty głównej wymagał minimalnej pracy.
Tak więc, jeśli na przykład płyta główna potrzebuje 1.35 V do obsługi pamięci RAM, użyje rozszerzenia Szyna + 3.3V skoro jest najbliżej, ale gdy mówimy np. o portach USB, to wykorzysta szynę + 5V bez konieczności konwertowania czegokolwiek. To sprawia, że wszystko jest bardziej zagmatwane, jeśli to możliwe, ponieważ jeśli procesory pracują w zakresach, które ledwo przekraczają 1 V napięcia prądu, to dlaczego dają 12 V?
Odpowiedzią jest po prostu marginesy i kontrola. Płyty główne, a zwłaszcza płyty główne high-end i zorientowane na overclocking, mają złożony obwód konwersji i filtrowania VRM (moduł regulatora napięcia) aby dostroić napięcie dostarczane do procesora. Ponieważ działanie i szybkość procesora są zależne od napięcia, procesor jest dostarczany do najbliższe tysięczne (czasem nawet dziesięć tysięcznych), czego nie może zagwarantować przetwornik napięcia w samym zasilaczu, ponieważ dostarcza on moc z grubszego i nie tak drobnego sposobu.
To wszystko z pewnością ma dla Ciebie sens i uzasadnia stosowanie różnych kabli, ponieważ przechodzą one przez różne obwody, ale po co więc używać 12V, skoro można użyć szyny + 3.3V? Odpowiedź jest marginesami. Procesor, pomimo pracy z napięciem około jednego wolta, w rzeczywistości pracuje z dość wysokim natężeniem prądu (A), co powoduje zużycie. Z tego powodu zapewniona jest linia + 12V, która jest najwyższą, jaką może zapewnić standardowy zasilacz komputera PC, dzięki czemu VRM na płycie mają cały światowy margines, aby móc przydzielić zasoby do procesora.
Podsumowując, zdecydowano się użyć dwóch różnych kabli od zasilacza do obsługi płyty głównej, pozostawiając jeden wyłącznie do tej precyzyjnej regulacji, której potrzebują procesory. Mogliby naprawdę zostać ujednoliceni w jednym złączu, gdyby chcieli, ale byłoby to praktycznie jak zrobienie 32-pin (24 + 8), aby po prostu połączyć wszystkie styki potrzebne do pracy, nie więcej, nie mniej.