Jeden z najbardziej technicznych i niejednoznacznych Specyfikacje że znajdziesz kupując monitor głębia koloru; 8-bit jest dzisiaj normalne, z 10-bit staje się bardziej popularny i 12-bit to najwyższa pozycja na rynku, ale jaka jest głębia kolorów i jak wpływa na jakość obrazu? ? W tym artykule postaramy się uwolnić Cię od wątpliwości.
Głębia kolorów zawsze była ważna, ale wraz ze wzrostem rozdzielczości 4K i HDR możliwość dokładniejszego wyświetlania gradacji i matryc kolorów stała się jeszcze bardziej istotna. Oczywiście im większa głębia kolorów, możesz sobie wyobrazić, że lepsza jest jakość obrazu, ale wyjaśnimy to szczegółowo, aby lepiej to zrozumieć.
Jaka jest głębia kolorów na monitorze?
Wcześniej wspomnieliśmy, że wraz ze wzrostem rozdzielczości 4K i HDR ten parametr stał się ważniejszy; gdy dominowało 1080p, było już ważne, ale to rozróżnienie ma większe znaczenie, ponieważ obrazy stają się gęstsze (więcej pikseli wraz ze wzrostem rozdzielczości) i bardziej obciążone metadanymi. Głębia kolorów ekranu naprawdę oznacza ile informacji o obrazie to dokładnie wyświetla się na panelu lub ekranie.
Właśnie wspomnieliśmy metadanych , który ogólnie odnosi się do dodatkowych informacji wykraczających poza podstawy obrazu, takie jak rozdzielczość i liczba klatek na sekundę; HDR jest zawarty w metadanych, a im więcej informacji wyświetla panel, tym lepszy i dokładniejszy będzie obraz. Widać to wyraźnie na poniższym obrazku, na którym widzimy gradient od czerni do bieli w skali od 1 do 14 bitów.
Głębia bitowa i wpływ specyfikacji na renderowanie kolorów są szczególnie atrakcyjne dla entuzjastów. Wierność kolorów jest wysoko ceniona przez graczy, miłośników kina i telewizji, fotografów i profesjonalistów wideo i wiedzą, że liczy się każda część, dlatego ten parametr jest dla nich szczególnie ważny, ponieważ daje nam to właśnie pojęcie. , jak wierne jest odwzorowanie kolorów na ekranie.
Matematyka głębi bitowej
Znalezienie głębi kolorów bardzo szybko staje się matematyczne, ale postaramy się zaoszczędzić nudnych obliczeń; Ponieważ nowoczesne panele wyświetlaczy wykorzystują piksele kontrolowane przez procesory cyfrowe, każdy piksel reprezentuje jeden bit danych, a każdy bit ma wartość zero lub wartość dla każdego koloru podstawowego (czerwonego, zielonego i niebieskiego, RGB). Dlatego panel 8-bitowy ma 2 podniesione do 8 wartości na kolor, to znaczy 256 gradacji lub wersje czerwonego, niebieskiego i zielonego, które są obliczane jako 256 x 256 x 256, aby uzyskać w sumie 16.7 miliona możliwe kolory.
W przypadku paneli 10-bitowych każdy piksel wyświetla do 1024 wersji każdego koloru podstawowego, czyli innymi słowy 1024 podniesione do 3 lub 1.07 miliarda możliwych kolorów. Tak więc panel 10-bitowy ma możliwość renderowania obrazów z wykładniczo większą precyzją kolorów niż panel 8-bitowy. Panel 12-bitowy idzie dalej, z 4096 możliwymi wersjami każdego koloru podstawowego na piksel lub 4096 x 4096 x 4096, co daje łącznie 68.7 miliardów możliwych kolorów.
8 bitów, 10 bitów, 12 bitów, jaka jest prawdziwa różnica?
Właściwie różnica jest dość duża; Chociaż panele 8-bitowe dobrze sobie radzą z wyświetlaniem realistycznych obrazów, są również uważane za absolutne minimum w zakresie nowoczesnych źródeł wejściowych. Zdecydowana większość treści 4K i 8K jest tworzona z głębią 10-bitową lub nawet większą, a to oznacza, że panel 8-bitowy nie będzie w stanie wyświetlać treści zgodnie z zamierzeniami jego twórców. Panel 8-bitowy odbierający zawartość 10-bitową lub wyższą musi „zgniatać” szczegóły i gradacje kolorów, aby pasowały.
Chociaż dla zwykłych użytkowników różnica może wydawać się akceptowalna, jeśli naprawdę zależy Ci na oglądanych treściach, różnica jest zauważalna. Panel 8-bitowy ma znacznie mniejszy zakres niż panel 10-bitowy i nie może wyświetlać bogatej gamy kolorów, co powoduje, że obraz jest bardziej matowy, słabszy i bardziej wyraźny. Brak różnorodności objawia się najczęściej na obszarach ciemnych i jasnych; na przykład na ekranie 8-bitowym może pojawić się tylko jako jasny punkt z bardzo wyraźnymi pasmami światła, które z niego emanują, podczas gdy panel 10-bitowy pokaże go jako stopniowo jasny obiekt bez widocznych pasm.
Pomocna może być szybka perspektywa historyczna: 8-bitowa głębia kolorów została zaprojektowana dla wyświetlaczy VGA dziesiątki lat temu i obejmuje tylko gamę kolorów RGB. W związku z tym monitory 8-bitowe nie obsługują szerszych przestrzeni kolorów, takich jak Adobe RGB lub DCI-P3 i nie mogą prawidłowo wyświetlać treści HDR (potrzebujesz do tego minimum 10-bitowego).
Czy większa głębia kolorów jest lepsza w grach?
Naprawdę, oczywiście, jest lepiej, chociaż nie jest to konieczne. Jak właśnie powiedzieliśmy, 8-bit to bardzo lata 80. i ekrany VGA, era, w której rozdzielczość 4K i HDR nie były jeszcze w marzeniach inżynierów, którzy opracowali tę technologię. Teraz, w erze treści 4K i HDR, 10-bitowy wyświetlacz z pewnością przynosi ogromne korzyści dla współczesnych wrażeń z oglądania treści.
Współczesne gry na PC i konsole są renderowane na minimum 10-bitowym, a HDR staje się coraz bardziej uniwersalny. Oczywiście będą działać dobrze na niedrogim 8-bitowym panelu, ale będzie brakować wielu szczegółów, o których mówiliśmy w poprzedniej sekcji. Nawet najdroższe 8-bitowe monitory i telewizory obsługujące HDR mają ograniczenia: na przykład włączone Xbox One X rozmyty 8-bitowy ekran (najlepiej symulujący 10-bitowy) może działać tylko z podstawowym HDR10, podczas gdy najbardziej odpowiednie ekrany otwierają opcje Dolby Vision i HDR10 +.
W tym sensie gry nie różnią się od filmów, przesyłania strumieniowego, fotografowania czy edycji wideo. Mimo to zawartość źródłowa stale rośnie w szczegółach i jakości, a oczywiście używany ekran musi nadążać za treścią i nie utknąć w przeszłości, w przeciwnym razie przegapisz wiele szczegółów. Oznacza to, że dzisiaj 10 lub więcej bitów jest tym, czego powinniśmy szukać w grach.
