In de bioscoop zijn vaak astronauten afgebeeld die hun ondergang tegemoet gingen toen ze hun ruimtepakken verloren in het vacuüm van de ruimte. Deze afbeeldingen zijn echter verre van realistisch. In werkelijkheid zijn de gevolgen heel anders. Hoewel overleven in het vacuüm van de ruimte onmogelijk is, ontvouwen de feitelijke gebeurtenissen zich op een aparte manier.
Het team van DG EYE Science wilde de filmische mythes ontkrachten rond wat er gebeurt als een astronaut geconfronteerd wordt met het vacuüm van de ruimte. Om dit te bereiken hebben ze een 3D-simulatie gemaakt, die nu beschikbaar is op YouTube, die we in dit artikel delen. Deze simulatie biedt een kijkje in de echte reeks gebeurtenissen wanneer een astronaut zich zonder de bescherming van zijn pak bevindt.
Je ontploft niet en blijft niet zoals het is
In de bioscoop zijn we twee heersende theorieën tegengekomen over wat er gebeurt als een astronaut zijn ruimtepak verliest, en beide zijn behoorlijk dramatisch. De eerste theorie, de meest sensationele, toont de astronaut die explodeert wanneer hij zijn helm verliest, wat resulteert in een catastrofale explosie van het lichaam. Hoewel dit niet precies zo is, is een soortgelijke afbeelding in sommige films te vinden, en deze wordt ook geïllustreerd in de simulatie van de studio.
Hier is het werkelijke scenario
De wetenschappelijke nauwkeurigheid van de visuele weergave in de onderstaande video houdt nauwgezet rekening met de gevolgen van blootstelling aan het vacuüm van de ruimte. De eerste reactie, zoals weergegeven in de animatie, omvat de uitzetting van gassen in het lichaam. Tegelijkertijd veroorzaakt dit een drastische reactie in het longweefsel, wat leidt tot afbraak ervan als gevolg van het onvermogen om de druk te weerstaan die wordt veroorzaakt door uitzettende gassen. Dit proces gebeurt snel, vergelijkbaar met de snelle verdamping van water buiten het lichaam. De reactie is echter anders voor het water in het lichaam; het begint te koken.
Op dit moment leeft de astronaut technisch gezien nog, maar niet voor lang. Het lichaam begint op te blazen als gevolg van de effecten van het vacuüm, wat leidt tot bewusteloosheid. De dood treedt uiteindelijk op als gevolg van verstikking, als gevolg van een daaropvolgende hartstilstand. Maar dat is niet het einde; het lichaam van de astronaut krijgt een opvallende grijze kleur.
Hoe lang duurt dit hele proces? Verrassend genoeg gebeurt dit vrij snel, zoals bevestigd door wetenschappers. Het duurt slechts tien seconden voordat water reageert op het vacuüm van de ruimte, zowel binnen als buiten het lichaam. Binnen slechts vijf seconden loopt het longweefsel schade op, wat leidt tot onmiddellijke bewusteloosheid voorafgaand aan de dood. Verstikking, de manier waarop de astronaut zijn ondergang ontmoet, vindt plaats rond het merkteken van 30 seconden. Sommige deskundigen speculeren zelfs dat, in plaats van een onmiddellijke dood, volledige verlamming zou kunnen optreden vóór de dood als gevolg van decompressie.
Deze realiteit klinkt misschien vreselijk en uitdagend om te doorgronden. De volgende keer dat we echter getuige zijn van het lot van een astronaut in een film, blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte nadat zijn pak is aangetast, zullen we beter toegerust zijn om het realisme van de afbeelding in te schatten.