Ondanks de prijsstijging van de Metazoektocht 2, we kunnen ze vinden als een geschenk in ruil voor een verblijf bij bepaalde internetdiensten, voor het contracteren van bepaalde diensten bij de bank, enzovoort. Als jij een van deze mensen bent die in de verleiding is gekomen om er een te kopen of gewoon gebeten bent door de VR-bug om nieuwe dingen te proberen. Dan ben je geïnteresseerd in onze meningen om te weten of het de moeite waard is om deze bril te kopen.
Het verhaal begint als volgt, zowel mijn vrouw als ik besloten een van die apparaten mee te nemen die de internetprovider je geeft in ruil voor een tijdje bij hen te blijven. Omdat het niet nemen ervan geen korting op de rekening aan het einde van de maand inhield, besloten we de catalogus te bekijken en kozen we voor de Meta Quest 2. Een apparaat dat we graag wilden proberen, maar dat vanwege andere, belangrijkere behoeften in het dagelijks leven niet konden worden gevonden. op onze prioriteitenlijst.
Is Meta Quest 2 het waard voor VR-nieuwkomers?
Een van de meest interessante punten van Meta VR-brillen is dat ze een zelfvoorzienend systeem zijn, dit betekent dat je er virtual reality-ervaringen mee kunt hebben zonder ze op een systeem aan te sluiten, of het nu een pc of een console is. Wat hen dwingt om hun eigen catalogus met titels te hebben, maar vanwege technische beperkingen van hun interne processor, een aangepaste Qualcomm leeuwenbek, kan dezelfde mate van visuele kwaliteit niet worden verwacht.
Het is echter de bril opzetten, jezelf in een volledig meeslepende omgeving plaatsen en zien hoe, ondanks het grafische niveau van de games voor Meta Quest 2, de ervaring ons gewoon met onze kaken op de grond laat staan. Capcom's actie-horrorklassieker Resident Evil 4 krijgt bijvoorbeeld een nieuwe dimensie en ervaring, om nog maar te zwijgen van bepaalde ervaringen die, hoewel afgeleid van concepten uit het Wii-tijdperk, plotseling totaal meeslepend worden. , alleen met de ontkoppeling van onze zintuigen met betrekking tot de echte wereld.
Kleine details die ons hebben verrast
Welnu, er zijn er eigenlijk twee, de eerste is dat de kwaliteit van de geïntegreerde luidsprekers uitstekend is, die een veel hoger niveau van telepresence toevoegen aan de verschillende ervaringen. Laten we niet vergeten dat de latentie tussen onze acties en wat we op het scherm zien belangrijk is voor totale onderdompeling in VR en nog steeds moeilijk te bereiken is op apparaten die zijn aangesloten op de pc of de console. In dit geval kunt u met een computer in de bril bepaalde latenties en tijden verkorten om een betere VR-ervaring te bereiken.
Wat betreft de bedieningselementen, ze zijn ergonomisch, ze liggen perfect in de hand en vanaf hier een verzoek aan de consolefabrikanten: gebruik de analoge joystick van de bedieningselementen die standaard bij de Meta Quest 2 wordt geleverd, ze hebben een uitstekende grip en reizen en ze overtreffen wat te zien is in elk commando voor consolebesturing, ongeacht het merk waar we het over hebben.
Het slechte: zeker beperkte en dure catalogus
Vorig jaar werden wereldwijd meer dan 9 miljoen Meta Quest-apparaten verkocht, een veel lager cijfer dan andere jaren, maar we moeten aannemen dat bepaalde historische consoles veel minder verkochten. Niet voor niets, in de wereld zijn er meer gebruikers van deze virtual reality-bril dan welke SEGA-console dan ook in zijn geschiedenis, met uitzondering van de Mega Drive. Het is dus verrassend om zo'n beperkte catalogus en bovengemiddelde prijs te zien.
De reden hierachter is dat veel VR-ervaringen op pc niet kunnen worden overgezet naar een mobiele chip. Omdat we ze in elk oog moeten kunnen reproduceren met een resolutie van 1920 x 1822 pixels. Dit is twee keer zoveel als spelen in Full HD en als we beide ogen tellen hebben we het over 4K-resoluties, als klap op de vuurpijl zodat we in zo min mogelijk milliseconden moeten renderen. Dat wil zeggen, 60 FPS schiet tekort in VR en daarom moeten we met Meta Quest 2 genoegen nemen met ervaringen van het grafische niveau van de consoles uit de eerste helft van de jaren 2000.
En hier komt het basisprobleem: het is één ding om een port of overdracht uit te voeren, namelijk al het grafische en geluidsmateriaal en een groot deel van de spelcode te recyclen, en een andere is om een conversie uit te voeren. Dat betekent dat het spel moet worden aangepast aan de bijzonderheden van een hardware, die veel duurder is. Video game-uitgevers houden hier niet van. De kosten van een verhuizing kunnen, zelfs voor een AAA-kaskraker, een paar miljoen kosten, bij een verbouwing zijn de kosten vier keer zo hoog.
En hoe zit het met duizeligheid met Meta Quest 2?
We associëren virtual reality meestal met duizeligheid, tijdens de eerste paar dagen een server die bepaalde real-life attracties niet kan bezoeken zonder een slechte tijd te hebben, tenzij hij zichzelf volpropt met pillen of erger, die duizelig wordt tijdens lange autoritten als passagier, aangezien hij heeft in dit opzicht geen slechte ervaring ondervonden. Dat wil zeggen, ik ben niet gaan braken, zoals roddels meestal zeggen, en ik zeg het met ervaringen die je hersenen in de war kunnen brengen.
Ik kan echter geen lange gamesessies doen zonder moe te worden van mijn ogen of een algemene malaise te veroorzaken na meer dan een uur spelen. Het werd erger toen ik door de seizoensgriep en een sterke migraine volledig duizelig werd. Dus als je ziek bent of een aandoening hebt die een soort hoofdpijn veroorzaakt, zullen ze het moeilijk hebben. Op dat moment kun je de Meta Quest 2 of een ander virtual reality-apparaat het beste niet gebruiken.
