Een van de grootste voordelen van OLED-schermen ten opzichte van LCD's is kleurcontrast, dit komt omdat het de kleurhelderheid in elke pixel veel beter kan weergeven. In plaats daarvan heeft het andere type scherm een voorpaneel nodig dat de mogelijkheid om kleuren weer te geven zal beïnvloeden, afhankelijk van het achtergrondverlichtingspaneel erachter. Wat gebeurt er als twee LCD-panelen tegelijkertijd worden gebruikt om een monitor te vormen?
Wie had gedacht dat de oplossing voor het probleem met het LCD-paneel te vinden was in een oplossing die zo eenvoudig was als het op elkaar lijmen van twee panelen? Welnu, dit experiment, dat in eerste instantie contra-intuïtief lijkt, resulteert in een scherm dat minder spectaculair is. Het probleem? Het is niet te koop en als je er een wilt, zul je het zelf moeten bouwen.
Een monitor met twee LCD-panelen?
Het idee is niet van ons, maar kwam eerder van YouTube gebruiker DIY-voordelen die twee conventionele lcd-schermen heeft genomen en uit elkaar heeft gehaald om een monster met twee lcd-panelen te creëren. Het proces en de uitleg in de taal van Albion zie je in de video onder deze regels en het moet gezegd worden dat het een oefening is die technisch minder interessant is.
Het is duidelijk dat ze alle componenten hebben moeten demonteren en een nieuwe structuur hebben moeten creëren die heeft geresulteerd in een monitor die niet bepaald in orde is, vooral vanwege de noodzaak om ventilatoren te installeren om het hele experiment koel te houden. Bovendien is het nodig geweest om een HDMI-splitter te gebruiken om het signaal te dupliceren, zodat beide panelen dezelfde informatie van de grafische kaart ontvangen.
Het meest interessante aan de video, vanuit ons oogpunt, is om te zien hoe twee LCD-panelen elkaar blokkeren vanwege de polarisatie van licht. De oplossing? Eenvoudig, het gebruik van depolarisatiefilms tussen beide panelen, maar aangezien ze moeilijk te vinden zijn in het project, hebben ze ervoor gekozen calqueerpapier te gebruiken om het licht te polariseren. Dit heeft op zijn beurt geleid tot een vermindering van de achtergrondverlichting en heeft het gebruik van een nieuwe achtergrondverlichting voor het experiment gedwongen.
Oké, maar hoe ziet het eruit?
We moeten uitgaan van het feit dat het ideale experiment zou zijn dat een van de panelen de luminantie van elke pixel in grijstinten doorgeeft en de andere de chrominantie. In dit geval hebben we het echter over beide panelen die letterlijk dezelfde informatie weergeven en elkaar beïnvloeden. De bereikte beeldkwaliteit is echter veel hoger dan die van een conventioneel LCD-scherm. Niet alleen vanwege het beeldcontrast dat wordt verkregen met de dubbele monitor, maar de kleuren worden uiteindelijk veel levendiger, wat een voordeel is dat OLED's meestal hebben, maar als we rekening houden met de kosten en de grootte van het verkrijgen van hetzelfde resultaat met LCD-scherm,
Met alles wat er in het experiment te zien is, is het begrijpelijk waarom de industrie niet voor deze oplossing heeft gekozen en mogen we belangrijke punten als energieverbruik en opgewekte warmte niet vergeten. Ook dat ondanks dat het resultaat met twee LCD-panelen beter is dan met één, het niet het niveau haalt van een OLED-monitor en er extreme kalibratie nodig is tussen de twee panelen zodat de kleurweergave voldoende is.
Het andere probleem is dat de beeldbuffer chrominantie en luminantie gewoonlijk niet in twee gedifferentieerde waarden scheidt. In plaats daarvan wordt voor elke pixel een algemene waarde gegeven. Er wordt immers een enkel scherm gebruikt en niet het ene boven op het andere, als dit zou gebeuren dan zou het resultaat van het gebruik van een dergelijke configuratie veel beter zijn dan het gebruik van een OLED-paneel.