In de afgelopen twee weken is er nogal wat ophef geweest rond een stuk van een Chinese raket die oncontroleerbaar op de aarde viel, en dat had een groot aantal gebieden kunnen treffen, waaronder Madrid , hoewel het uiteindelijk in de oceaan in de buurt van de Maldiven . In mei 2020 was er ook een soortgelijk geval van een Chinese raket, die uiteindelijk op de westkust van Afrika landde. Maar wat kan er gebeuren als er iemand in uw huis valt?
Ruimtepuin is een steeds serieuzer probleem, zoals er een geschat is 128 miljoen stukjes zweven bij duizenden km / u, waarvan de impact erger is dan die van een kogel en die een vreselijk domino-effect in de ruimte kan genereren. Van stukjes tussen 1 en 10 cm er zijn 900,000 , En meer dan 10 cm er zijn 34,000 . Het probleem is dat een stuk, hoe klein ook, een schip kan vernietigen.
Er zijn wetten die beschermen tegen schokken tegen de aarde
De meeste mensen stellen altijd dezelfde vraag over ruimtepuin: als het had kunnen worden voorkomen, wat zou er zijn gebeurd als het schade had veroorzaakt, of hoe het de inzet van nieuwe ruimtevaartuigen zal beïnvloeden. Momenteel is er een kaart waarmee we alle overblijfselen kunnen kennen die in een baan om de aarde draaien, maar dat gebeurt alleen met de grootste.
Interessant is dat als er gevolgen zijn voor een satelliet, de wet niemand beschermt. Als het op aarde valt, verandert de situatie. Als een raket uit een ander land op je huis valt, is er een Conventie en VN-verdrag of 1967 en 1972 die u beschermen, waarbij de staat die verantwoordelijk is voor de raket de getroffenen zal moeten compenseren; zelfs als de fout bij een particulier bedrijf in dat land ligt. Uiteraard moet uw land de overeenkomstige diplomatieke claim indienen bij het land van herkomst van het stuk.
Iets dergelijks gebeurde in Canada in 1978 , wanneer de Sovjet-satelliet Cosmos 954 viel in Canada, waardoor de verstrooiing van het radioactieve materiaal dat de reactor bevatte, functioneerde. De schoonmaak kostte C $ 14 miljoen, maar uiteindelijk betaalde de Sovjet-Unie C $ 3 miljoen in de deal.
Maar er zijn geen gevolgen in de ruimte
Dit is de enige keer dat het Schuldverdrag van 1967 is gebruikt voor ruimtepuin dat verband houdt met de impact van iets uit het ene land op het andere. In 1979 belde een Amerikaans ruimtestation SkyLab viel en splitste zich in verschillende delen, waarvan er één in een onbewoond gebied van West-Australië viel. Het land claimde gekscherend 400 Australische dollar van NASA voor zwerfafval, dat door het land werd genegeerd, maar in 2009 werd betaald door een radiopresentator.
Als in de ruimte echter een stuk ruimtepuin in contact komt met een satelliet van u en deze breekt, kan er niets worden gedaan om het te repareren, aangezien er is geen wereldwijd gecoördineerd systeem van dit soort elementen, dus het zou erg moeilijk zijn om de eigenaar van het stuk in kwestie te identificeren.
Daarom kunt u niet veranderen wat al is gedaan, en wat u moet doen, is oplossingen zoeken zodat deze problemen zich in de toekomst niet meer voordoen. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat er wetten worden aangenomen voor juridische gevolgen voor het achterlaten van afval in de ruimte, aangezien het verzamelen ervan erg duur en moeilijk is. Starlink is er heel voorzichtig mee bezig, waar SpaceX bovendien al bijna de helft van de satellieten in de ruimte heeft, en ze tegen het oppervlak worden gegooid om uit elkaar te vallen.
